Yiyecek ve içecek üretim tesislerindeki zeminler için bazı gereklilikler vardır. Temizlenmesi kolay olması ve bakteri oluşumuna olanak vermemesi bunların başında gelir. Forklift ve transpalet trafiği, güçlü temizlik kimyasalları, darbeler ve termal değişikliklere dayanıklı olmalıdır. Ayrıca işçi güvenliği bakımından, kaygan da olmamalıdır. Geçirimsiz, emici ve toksik olmayan zemin malzemesi kullanılmalıdır. Koku asla olmamalıdır.
Kayganlığı engellemek için yüzey pürüzlendirilir. Ancak bu da zeminin temizlenmesini zorlaştırır. Bu nedenle farklı alanlarda farklı çözümler kullanılır. Mesela yağ ve nemin fazla olduğu ürün işleme ve pişirme alanlarında pürüzlü uygulamalar kullanılırken ambalajlama, depo ve sevkiyat alanlarından daha daha düz uygulamalar yeterli olabilir.
Düşmeler, aşınmalar, güçlü kimyasal malzemeler, şok termal değişiklikleri zemine zarar verebilir. Termal şoklar, yüksek sıcaklıkta suların dökülmelerinden kaynaklanabilir. Farklı koşullara göre farklı zemin uygulamaları ve kalınlıkları tavsiye edilebili. Zemin kalınlığının fazla olması da zeminin bu koşullara direncini artırır. Mesela reçine bazlı zemin kaplamalarında 3mm kalınlık yeterli olur. Ancak ıslak zemin olan alanlarda bu kalınlık en az 6mm olmalıdır. Eğer çok yüksek sıcaklıklara maruz kalınıyorsa ise 9mm tavsiye edilir.
Uygulama yapılan zemin altındaki alt katmanın sağlamlığı çok önemlidir. Alt katmanın zayıflaması, kaplamanın çatlamasına veya kırılmasına sebep olurken aşağıdan gelen su da kabarmalara neden olabilir.
Epoksi veya poliüretan bazlı zemin uygulamalarında tamir için en az 3 gün gerekir. MMA bazlı uygulamalarda ise metraja göre 1 günde tüm aşamalarıyla hazır hale getirilebilir.
Derz kullanılması zeminin, bina hareketleri ve alt yapı bozulmalarına karşı direncini artıran bir başka etkendir. Ancak derzlerin hijyen açısından mümkün olduğunca az kullanılması da önerilmektedir.
